હજી આંખોમાં પ્યારી એ છબી એની વસેલી છે,
એ પાછી આવશે જોવા નજર રસ્તે પડેલી છે.

નથી ભુલ્યો હજી હું એનું ઘર એની ગલી રસ્તો.
કે એના ઘરની સામે એ જ બસ જૂહી ચમેલી છે.

ફરી જોવા મળે આજે મને માસુમ ચહેરો;
કે એના ઘરની બારી આજ તો થોડી ખુલેલી છે.

અધર બિંબ લાલ એના, કાળી ઝુલ્ફો, ગાલ પર ખંજન;
ચમનની અધ ખીલી કળીઓ બધી એની સહેલી છે.

કે ભીના વાળ સૂકવવા ઝરોખે એનું આવવું,
ખબર નહિ જોઈને મુજને નજર એની ઝુકેલી છે.

ફકત્ત એક વાર જોઈ એને મારું દિલ નથી ભરાતું,
હવે બસ પામવા એને તમન્નાઓ વધેલી છે.

– દિલીપ વી ઘાસવાળા