જીવથી વ્હાલુ છે મારુ આ વતન,
થવા નહીં દઈયે કદી તેનુ પતન.
આપણા ફર્જને ચોક્કસ નીભાવીશું,
કરીશું સાથે મળીને જ તેનુ જતન.
ઍક ટુકડો પણ નહીં મળે ક્યારેય,
ધૂળ ચટાવીશું સાંભળી લે દુશ્મન.
જાન પણ આપીશું તારી શાન માટે,
સાથેજ લઈને ફરીયે છે અમે કફન.
કોટિ કોટિ વંદન કરીયે અમે ‘અખ્તર’
હે ધરતી મા ! સ્વીકારો આ નમન.
Categories: Dr. Akhtar Khatri, Poems / कविताए